پروژه 24

یکی از مهم‌ترین مسائل در سیستم‌های قدرت، پایداری ژنراتور سنکرون و بهبود آن است. برای نیل به این هدف، می‌توان از ویژگی‌های بارز تولیدات بادی مبتنی بر ژنراتور القایی از دو سو تغذیه (DFIG) در شبکه استفاده نمود. هدف اصلی این پروژه، بهبود پایداری دینامیکی و گذرای ژنراتور سنکرون توسط DFIG است. برای بهبود پایداری دینامیکی از یک کنترل‌کننده دینامیکی پیشنهادی در باند گشتاور الکترومغناطیسی DFIG و یک کنترل‌کننده در باند توان راکتیو آن استفاده می‌شود. این ‌کنترل‌کننده‌ها به ترتیب TBSDC و QBSDC هستند که هر کدام از سه فیدبک برای رسیدن به حداکثر کارایی بهره می‌گیرند. به منظور بهبود پایداری گذرا، از یک کنترل‌کننده گذرای پیشنهادی (STC) بهره‌ گرفته می‌شود که با تولید سیگنال مناسب، پایداری گذرای ژنراتور سنکرون را بهبود بخشیده و منجر به تغییر وضعیت DFIG از حالت ژنراتوری به موتوری در مدت زمان رخداد اختلال گذرا می‌گردد. هم‌چنین از الگوریتم ژنتیک برای تنظیم مطلوب این کنترل‌کننده‌ها و بهینه‌سازی پارامترهای آن استفاده می‌شود. لازم به ذکر است که پس از اتمام اختلال گذرا، نوساناتی ایجاد می‌شود که این نوسانات را نیز می‌توان توسط کنترل‌کننده‌های میراساز دینامیکی پیشنهادی (TBSDC و QBSDC) میرا نمود. برای آنالیز پایداری دینامیکی شاخص‌هایی از جمله بالازدگی، زمان نشست، آنالیز مقادیر ویژه و گشتاور میراساز ارزیابی می‌شوند. البته برای آنالیز مقادیر ویژه و گشتاور میراساز، مطالعات سیگنال کوچک سیستم، مورد نیاز است و به عبارت دیگر سیستم بایستی خطی شود. در مورد آنالیز پایداری گذرا نیز شاخص زمان بحرانی رفع خطا (CCT)، انرژی جنبشی چرخان اینرسی DFIG، انرژی شتاب‌دهنده ژنراتور سنکرون و انرژی دریافتی از شبکه توسط DFIG در وضعیت موتوری بررسی می‌شوند.