پروژه 24

گروه های آسیب پذیر از جمله کودکان و نوجوانان به دلیل شرایط خاصشان نیازمند حمایت ویژه اند.حمایت از آنها از طریق اتخاذ سیاست افتراقی صورت می گیرد. سیاست افتراقی در قوانین داخلی به صورت جرم انگاری خاص در حوزه اطفال و آیین و تشکیلات رسیدگی خاص صورت می پذیرد.در اسناد بین المللی نیز توجه ویژه ای نسبت به دادرسی و تشکیلات رسیدگی به جرائم اطفال از طریق پیش بینی و رعایت اصول خاص جهت تحقق دادرسی عادلانه و منصفانه شده است. دادرسی کیفری ویژه اطفال که از بدو تماس کودک و نوجوان با مقامات انتظامی و قضایی، به لحاظ ارتکاب اعمال مغایر با قانون جزا، تا خاتمه رسیدگی به اتهام او جریان دارد، از حیث ضرورت تأمین هدف والای انسانی اصلاح و تربیت و پیشگیری از وقوع جرم ا یشان، واجد اهمیت فراوان است.شیوه دادرسی اطفال و نوجوانان دارای وجوه افتراق متعددی با شیوه دادرسی بزرگسالان می باشد. از جمله این که پلیس و قضاتی که منحصراً یا غالباً در دادرسی اطفال فعالیت دارند، باید از طریق ایجاد دوره های آموزشی با علوم مختلفی از قبیل روان شناسی کودک، مددکاری اجتماعی و جرم شناسی آشنایی کاملی داشته باشند. دادرسی باید کاملاً غیرعلنی و با حفظ حریم اطفال انجام گیرد. تشکیل پرونده شخصیت که حاوی اظهار نظر متخصصان مختلف علوم پزشکی، روان شناسی، مددکاری و جرم شناسی است، در کنار پرونده کیفری به منظور اتخاذ واکنش مناسب با شخیصت و منش طفل یا نوجوان ضرورت دارد.پژوهش پیش رو سعی دارد که به نحوه رسیدگی به جرائم اطفال در حقوق کیفری ایران و سیر تحولات آن در اسناد بین المللی بپردازد.